Barry Hay - Lijstjes......
We vroegen aan Barry Hay een bijdrage voor de 5X Favoriet Vinyl. Zijn antwoord: “Ik schrijf wel een column over dat ik een hekel heb aan lijstjes.”
Ik heb een hekel aan interviews. Helemaal als journalisten ‘top-vijf-vragen’ gaan stellen. Zo sta ik in een boek van Astrid Joosten en Thérèse Boer. Het gaat over wijn en ik breng het er goed van af. Een van de vragen is: wat zijn je vijf favoriete wijnen? “Wit of rood”, vraag ik terug. Maakt niet uit. Ik mummel: “Amarone vind ik wel heel lekker. Vol vet en niet betaalbaar.” “Klinkt goed. Issie rood?”, wordt er gevraagd. “Meestal wel, hoop ik”, is mijn antwoord. Inmiddels heb ik alweer schoon genoeg van het gesprek...
Zo ken ik nog tientallen top-vijf-vragen. Wat zijn de vijf beste boeken die je hebt gelezen?
“Eh... The Dice Man en A Confederacy Of Dunces.” Volgende vraag!
Wat zijn je vijf lievelingsgerechten? “Indiaas natuurlijk en Marrokaans als het te koop is.”
En hoe zit het met je vijf favoriete films Barry? “Blazing Saddles, omdat ik er nu naar lig te kijken. Five Easy Pieces moet ik natuurlijk noemen. Alien. Ben Hur. Spartacus. Don’t Look Now. Pulp Fiction.” Ho ho, dat zijn er meer dan vijf hè! Dat is niet conform de regels.
En je vijf favoriete albums aller tijden Hay? “Eh... Blonde On Blonde van Dylan. De eerste van Them (The Angry Young Them, 1965 - red.) Ook het debuut van Cream (Fresh Cream, 1965 – red.). Blue Bash van Jimmy Smith. West Side Story. The Doors. Animals. Small Faces. The Stones. Between The Buttons. John Lee Hooker. The White Album. Ennio Morricone...” En dan word ik weer onderbroken. “Sorry het mogen er maar vijf zijn.”
Ik kan daar niet op antwoorden. Het is hetzelfde als moeten antwoorden op de vraag: hoe zit dat met de vriendinnetjes??
Top 5 graag
Eh.....