|
Beste Vinylfetisjist - Thijs Schrijnemakers (Orgel Vreten)
Beste vinylfetisjist,
Wekelijks lees je op deze plek over hoe een jonge gitarist de platenkast van oom D. of opa S. op een druilerige zondagmiddag voor het eerst ontdekte, wat in de meeste gevallen resulteerde in een enorme muzikale aardverschuiving. De goedkope Ibanez-gitaar werd na tig krantenwijkjes ingeruild voor een mooie Fender. De Toto-covers, waar de muziekschooldocent zo dol op was, werden vervangen door indie rock. Het zou nog twee jaar duren voordat het eerste album op vinyl een feit werd, nadat eerst briljante ideeën als ‘laten we de plaat op een casettebandje uitbrengen’ de revue passeerden. Mijn verhaal ligt net iets anders.
Anders zeker, maar geen uniek verhaal. Ik zal beginnen mezelf voor te stellen. Mijn naam is Thijs Schrijnemakers, organist van Orgel Vreten en ik preek in naam van een vroeg-digitale kerk. Ik ben onderdeel van de generatie mensen, die met een Nintendo-spelcomputer opgroeide. Een generatie die al de nodige televisiezenders kende, uit de voeten kon met inbelinternet, Villa Achterwerk én Telekids keek, Flippo’s verzamelde én ooit door de radio doodgegooid werd met hits van Peter André. Een generatie voor wie YouTube een ontdekking was.
Ondanks mijn digitale opvoeding, ben ik er vrij zeker van dat we allen iets gemeen hebben; de zogenaamde ‘vroeger-fetisj’. Of het nu om vinyl gaat, om afgetrapte meubeltjes, oldtimers of om oude televisieseries, er zit iets heerlijk nostalgisch in terugkijken en grijpen naar vroeger. De tijd waarin het Hammondorgel opkwam, heeft voor mij iets magisch. Toen ik pas net orgel speelde in bands, wilde ik dat alles er zo jaren zestig mogelijk uitzag. Tot mijn vriendinnetje aan toe. En ja, het album moest honderd procent zeker als 12” worden uitgebracht. Geen discussie over mogelijk. En zo geschiedde.
Niet bij opa op zolder op een druilerige zondag, maar gewoon tijdens werktijd op YouTube, ontdekte ik het verzamelde werk van Koji Kondo. Kondo heeft alle soundtracks voor Super Mario en Zelda gecomponeerd. In m’n jeugdjaren mijn favoriete muziek. Ik moest en zou alle liedjes, bliepjes, level ups en bonuslevels kunnen naspelen. En zo geschiedde wederom.
Afgelopen maart verscheen ons eerste studio-album, propvol op Super Mario gebaseerde computerspelmuziek. Zoals je van een goed discipel van de vroeg-digitale kerk mag verwachten, is dit album gewoon te beluisteren op Spotify, te verkrijgen via iTunes en uit te proberen op de 3voor12 Luisterpaal. Maar tijdens onze optredens mag je als bezoeker alleen met een schijf vinyl onder de arm naar huis. Want om nu direct op alle gebieden de principes overboord te gooien omdat we zo nodig eens iets nieuws moesten proberen, gaat ook ons te ver. Bovendien klinkt er niks zo lekker als een écht plaatje. Dat zal ik als opa Schrijnemakers later ook tegen mijn kleinkinderen zeggen.
Groetjes,
Thijs Schrijnemakers
|