Een leven zonder Muzak - A Polaroid View
Bij toeval liep ik in Londen een kleine platenwinkel binnen. 15 jaar oud, voor het eerst zonder ouders op vakantie, half aangeschoten en sinds een paar maanden verliefd op vinyl. De plaat die aan stond was “They Threw Us All In A Trench And Stuck A Monument On Top” van de band Liars. Toen wist ik het zeker, dit werd de band waar ik alles van moest hebben. Spaargeld op de toonbank, plaat onder de arm en terug naar de enige winkel in de straat waar niet om legitimatie gevraagd werd.
Echte luistermuziek, er gebeurde naar mijn inziens zo ontzettend veel op deze platen. Het was ruig, klonk bij vlagen “lekker kut” en het was onmogelijk om als muzak op te hebben staan. Het hek was van de dam.
Naast dat het enorm cool en romantisch voelde om een plaat van zolder te halen en die via een naald te beluisteren gaf het mij ook de rust om echt goed te luisteren. Niet via TMF of the BOX, niet via Youtube. Gewoon zitten of liggen en weg dromen.
Net als velen heb ik ook uren door de platen van mijn ouders zitten spitten. Hoe was het mogelijk dat er al jaren iets op zolder lag, wat nog steeds zo ontzettend goed klonk? Ik raakte verknocht aan Rumours, Transformer en Dark Side of the Moon.
Na een jaar elk vrij uurtje in de kringloop te hebben besteed op zoek naar nieuwe platen doofde het vuurtje weer tot een klein vlammetje. Nog steeds zette ik af en toe een plaatje op maar door de vele verhuizingen die een student in Amsterdam ondergaat werd de platenspeler wel eens vergeten en belandde de hele meuk weer op zolder. Tot begin dit jaar. Met de band hadden wij zo juist onze nieuwe plaat ZILCH af, en we hadden een gesprek over hoe we deze zouden gaan uitbrengen. Alleen op cd? Of toch ook op Vinyl? We besloten om onze jongensdroom uit te laten komen en de plaat ook op vinyl uit te brengen. Dit wakkerde bij mij de liefde weer aan. Platen weer van zolder, platenspeler op de eettafel en gaan!
Blij was ik om te horen dat er bij Vinylify te Amsterdam een platensnijder gezocht werd. Sinds een tijdje snijd ik daar platen voor andere artiesten. De blik op iemands gezicht wanneer die zijn/haar eigen muziek voor het eerst op vinyl vast mag houden is goud waard, en zo herkenbaar.
Ik heb mijzelf moeten beloven de platen nooit meer op zolder te zetten. Mijn Liars collectie ligt fier vooraan gevolgd door Transformer, Rumours en Dark Side of the Moon.
Tom Meijer (gitarist en zanger van A Polaroid View)
