Schaap- Jan Tekstra
Gemak dient de mens. Kent u die uitdrukking? Uiteraard. Want we kunnen niet meer zonder ge-mak. Al onze muziek, foto’s en agenda meteen bij de hand via de cloud: gemak! Online shoppen: gemak! Routeplanner met filemelding: gemak! Het wordt ons steeds makkelijker gemaakt. Alhoe-wel ik me wel afvraag of de belastingdienst die slogan werkelijk waarmaakt. Maar dat terzijde. Steeds meer in steeds minder tijd. Wat een feest.
Gemak. Ik kijk naar het woord op mijn scherm en het begint een andere vorm te krijgen. Nee, ik heb niet gedronken of geblowd. Ik kijk. En zie een schaap. Een heleboel schaapjes eigenlijk. En dan een dam. En dan begint er één te lopen. Naar die dam. Erover heen. En de rest hobbelt erach-ter aan. Afijn, u kent het procédé. Beter dan u zou willen. Want dat schaap, nee niet die eerste, dat zijn wij. Mak lopen we achter elkaar aan. Kost weinig moeite. Gemakkelijk eigenlijk. Niet denken, maar doen. Fijn. Toch?
En zo consumeren we muziek. Met favoriete lijstjes op streaming diensten. Met aanbiedingen van muziek die aansluit bij ons luistergedrag. Makkelijk man. Ik hoef daar weinig voor te doen. En het is ook nog spotgoedkoop. Als bij de Action. Ik heb die thermosokken niet nodig, maar ze zijn fucking goedkoop, liggen naast de kassa. Dus waarom niet?
Ondertussen beginnen de schaapjes te blaten. Blèh! Dat is wat ik hoor. Er begint er één en hup, de rest blaat mee. In koor. Als één man. En toch, hoor ik nou eentje die een andere toon aanslaat? Ja verdomd! Ik hoor het nu toch echt. Hij kwaakt. Kwaak! Kwaant! Kwantiteit. Kwantiteit! Kwaliteit!! Ik wil kwaliteit!!! Hij brult er nu bovenuit. De andere schapen houden op met blaten en kijken ‘m ver-dwaasd aan. Wat wil die gast? Waarom loopt ‘ie niet gewoon mee? Dit voelt zo bizar ongemakke-lijk!
Het schaap draait zich om en botst zich een weg uit de morrende meute. Eenmaal verlost van de groep, gaat ‘ie op twee benen staan. Hij rekt zich eens lekker uit. Ik zie mezelf. Met een mooie vinyl plaat onder de arm. Met mijn eigen muziek, waar ik jaren aan heb geschaafd. En die ik met veel liefde en lol met muzikale zielsverwanten heb opgenomen. Volledig analoog. Ik loop tegen de ‘stream’ in. Kwaliteit boven kwantiteit. Dat is wat ik wil. Geen bits, maar ruis. En kraakjes. Veel kraakjes. Op elke plaat weer anders. Ik ben trots. Arm, onbekend, onbemind. Maar oh zo trots!!!
In de verte loopt de meute over de dam. Ze kijken niet meer om. Naar die zonderling. Met z’n ge-doe en z’n ongemak. Ik kan het niet laten en steek mijn tong naar ze uit: Bléh!!!!!
Jan Tekstra, zanger/liedjesschrijver, voorman van de band Captain Darlin’. Hun debuutalbum Waiting For A Train is exclusief en alleen op vinyl verkrijgbaar.
