5 x Favoriet van Jukka Kiviniemi (Town of Saints)

Jukka Kiviniemi is bassist van het Fins/Groningse  Town of Saints. Vorige maand verscheen het tweede album van de indiefolkband, getiteld 'No Place Like This'. Op dit album heeft de indiefolk plaats gemaakt voor een combinatie van duistere indierock en meer dansbare nummers met tropische invloeden in composities die uiteenlopen van minimalistisch tot groots georkestreerd. Hierdoor wordt de plaat vergeleken met zowel indie-bands als Arcade Fire en Local Natives als met Paul Simon’s 'Graceland'. Jukka vertelde ons over zijn favoriet vinyl:

Ratsia - Ratsia
"Dit is het eerste album van een Finse, awardwinnende punkband uit mijn geboortestad Pihtipudas. Ik zag ze toen ik nog maar 11 jaar oud was in de schooldisco en de show blies me volledig omver. Dit was de 'big bang' voor mij, waardoor ik besloot dat ik muzikant wilde worden. Deze gasten lieten me spelen in hun repetitieruimte en coachten later ook mijn eerste band. De wijlen leadzanger Jury Honkavaara was mijn eerste echte mentor en aan hem heb ik mijn carrière als muzikant te danken. Ik vond van deze plaat een prachtige gatefold LP, eerste persing, in een platenzaak in Helsinki en het is nog steeds mijn meest gekoesterde plaat."

Sex Pistols - Nevermind the Bollocks
"Ik vond dit album vrij recent weer en het is nog steeds een van mijn favoriete rockalbums allertijden. Ik hou heel erg van The Clash, maar dit album en de productie ervan zijn als een klap in je gezicht en het voelt nog steeds alsof het recht uit je speakers blaast. Ze hebben het voor elkaar gekregen om momentum, woede en energie op de plaat te zetten. De enorme muur van geluid van Steve Jones' gitaren klinkt simpel, maar is zorgvuldig geconstrueerd en prachtig opgenomen, sommige riffs zelfs noot voor noot. Hij speelde ook veel van de baspartijen in, wat de enorme groove met de gitaar verklaart. John Lydon's ironische gespuug en geschreeuw sloot enorm aan bij de woede en frustratie die ik als tiener voelde en helaas is de wereld sindsdien nog steeds niet veel beter geworden voor de underdogs onder ons."

Bob Marley and The Wailers - Uprising
"Dit was het eerste reggae album dat ik kocht toen het uitkwam en het is nog steeds mijn favoriete Bob Marley and The Wailers album. Ik werd enorm verliefd op de spirituele vibes en het gigantische basgeluid. Ik zag The Wailers tijdens hun Sunsplash tour, toen Bob Marley net overleden was, op een festival in mijn thuisstad. Ik was enorm onder de indruk van de bas die de aarde liet schudden. Ik had nog nooit zoiets gehoord en sindsdien ben ik veel meer naar reggae en dub gaan luisteren. De bassisten Aston Familyman Barret en James Jamerson zijn twee van mijn grootste invloeden. Ik hou enorm van hun melodische, solide grooves. De originele LP van Uprising heb ik ooit uitgeleend en ben ik kwijtgeraakt, maar ik heb tweedehands een nieuwe kunnen kopen."

Gil Scott Heron - I'm New Here
"De zwanenzang van een groot artiest. XL Records produceerde dit album en ik hou ontzettend van die minimale hip-hop beats onder zijn stem en pianospel. Mijn vriend DJ Bunuel gaf mij deze tip in de Stupido platenzaak in Helsinki. Het is op zwaar vinyl gedrukt en zit in een mooie, dikke gatefold met prachtig artwork erop. Gil schreef instructies hoe je het meeste uit je ervaring met deze plaat kon halen, en die zitten bij de plaat geleverd. Zijn rauwe poëzie zit bomvol soulvolle levensblues vanuit de zelfkant van het bestaan, maar heeft ook zeker een troostende en zekere opvrolijkende toon in zich."

Iggy Pop - Post Pop Depression
"Deze plaat maakt de cirkel weer rond. Het combineert vroege punk met desert rock. De primitieve, coole bariton en swagger van Iggy heeft voor mij altijd gewerkt, maar Josh Homme heeft het voor elkaar gekregen om een van zijn sterkste albums ooit te produceren, in ieder geval naar mijn mening. Er zit een nieuw soort volwassenheid in de teksten, van een man die reflecteert op zijn eigen ouder worden en de samenleving in het hedendaagse Amerika. Ik hou van de stevige drums en de edgy 80's gitaren. Josh Homme is ook een van mijn favoriete bassisten. Zijn diepe melodische hollow-body grooves staan op een groot deel van deze tracks."