Captain Darlin’ – Waiting For A Train
‘t Donzen dekbed dat rechtstreeks van de waslijn komt voordat je jezelf er ‘s avonds eens lekker inwikkelt. Blote voeten die ’s ochtends over het bedauwde gras in de achtertuin lopen. Verse croissantjes uit de oven. Geurende bossen in een warme lentemiddag. Een kampvuur achter een afgelegen oude boerderij ergens in Ooststellingwerf. Zo maar wat beelden en situaties die door mijn hoofd schieten wanneer ik naar het debuutalbum van de Friese band Captain Darlin’ luister.
Door Dennis Dekker
Zeggen de beelden in mijn hoofd iets meer over de nummers? Nee, dat niet. Daar waar ik denk aan croissantjes, diepen anderen misschien wel een occult en mistig Reve-tafereel op uit hun gedachtes. Joh, ‘t maakt allemaal niet uit. Feit blijft: de muziek roept iets op. En dat is toch de taak van muziek. Van goeie muziek. Zoals deze plaat inderdaad.
Die beelden van mij, staan die dan gelijk met de thema’s waar de teksten van songwriter Jan Tekstra over gaan? Nee, zeker niet. Die handelen voor mijn gevoel veel meer om eenzaamheid en om liefdesverdriet. Stik alleen ritjes maken in die ouwe Volvo (‘16 days, since i’ve been gone, since i found out what’s been going on’), de koffer pakken en wachten op de trein, ’s nachts enigszins zonderling door de stad wandelen, het stuk gaan van een relatie, een treurig verslag van ouwe fietsen in de regen. Een enigszins dipperig sfeertje, zeg maar.
Ook niet erg, want het blijken stuk voor stuk zeer sfeervolle stukken die van onder tot boven gedrenkt zijn in een geweldig ambachtelijk muzikaal sausje. Met een toefje soul, een lepeltje funk, een laag americana en een fikse snuf blues. De klankkleur van Tekstra’s stem houdt overigens het midden tussen die van Erik Neimeijer, Jim de Groot, Amos Lee en John Hiatt. Dat je even een globale indicatie hebt.
Even een treffend feitje tussendoor? Het is zo dat Waiting For A Train tien geweldige nummers bevat die Tekstra razendsnel (in totaal nog niet eens in twee weken, volgens mij) analoog en zonder overdubs opnam met zielsverwanten Ruben Mulder (keyboards), Willo de Bildt (bas) en Fokke de Jong (drums). Jan Tekstra, weet je wel; die man die ooit vele nummers voor andere artiesten zoals Marco Borsato, Liesbeth List en Mathilde Santing schreef. Voor de duidelijkheid: dat was leuk voor zijn portemonnee, maar voor deze plaat is die info totaal niet relevant. De Jong was ooit de drummer van Normaal. Ook dat is niet een erg van belang voor dit product. Behalve misschien dat dit iets zegt over de kwaliteit van de muzikanten. Want wat je wél moet weten is dat dit viertal een album vol met te gekke nummers heeft afgeleverd.
En die bandnaam? Tja, da’s vast een verwijzing naar Captain Darlin’, die illustere kapitein uit het Britse leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Die kapitein met een achternaam waar hij enorm mee geplaagd werd (bekijk de tv-serie Blackadder maar eens). Toch heeft ook die naam totaal niets met de intieme rootsmuziek van dit Friese kwartet te maken. Behalve misschien de slotconclusie dat Tekstra en consorten de muziekwereld plagen met het schijnbare gemak waarop deze nummers in zulke korte tijd op plaat gezet zijn. Klasse; een absolute aanrader!
Over het vinyl
De plaat zelf is van een normale dikte, dus daar is weinig extra’s over te zeggen. De hoes echter daarentegen bevat een prachtige illustratie van Willie Darktrousers. Een mooi zoekplaatje waarop van alles gebeurt, waarop feitelijk alle tien songtitels terugkomen. Een giga kers op een toch al overheerlijke taart.