Afterpartees - Jesse over (zijn) platen!

Vinyl, of zoals ik ze kende tot mijn 18e platen. Waarom een “moeilijk” woord gebruiken als het tweede woord het object perfect omschrijft? Wist ik veel dat ze van vinyl zijn gemaakt.
Mijn eerste plaat was er een van Kinderen voor Kinderen, gekregen van Oma van de Flat, samen met een oude platenspeler. Grijsgedraaid natuurlijk, alhoewel ik geen één nummer kan meezingen. Vroeger werden er ’s avonds na het avondeten ook nog platen gedraaid. Zo leer je Queen, Rory Gallagher en vooral The Cult met Sweet Soul Sister meezingen. Ook het singletje Der Kommissar van Falco kwam vaker voorbij, waar een duchtig goede clip bijhoort, waar ik later achterkwam toen er internet was voor iedereen. Tot zover de introductie tot de muziek waar ik vandaag nog steeds naar luister.
Verder hing er boven de deur in de kamer een klok, gemaakt van een plaat van de Steve Miller Band – Book of Dreams (die met die mooie kleurtjes en de Pegasus).
Op een gegeven moment kreeg ik een grotere kamer en had ik meer plaats. Hup de zolder op om de platencollectie van pap uit de dozen te halen en fijn uitstallen in het stereomeubel waarvoor ik toen ineens plaats had. Nadeel van de nieuwe kamer was dat wanneer je net iets te hard rondliep, de plaat haperde (houten dek). Toen ben ik ook ongeveer begonnen met een eigen collectie te verzamelen. Rommelmarkten afstruinen; tussen al die € 1,- bakken gevuld met platen van Heintje en Duitse schlager zitten soms ook, bij gebrek aan een beter woord, pareltjes. Zo kwam ik de plaat met de filmmuziek van E.T. tegen, evenals een plaat van Herb Alpert (fijne Eftelingmuziek). Mijn laatste aanwinst heb ik laatst gedaan in een 2ehands winkel in Tilburg, Jim Reeves – He’ll have to go.

Natuurlijk zijn er ook genoeg platen besteld, o.a.:
- MC5 – Kick out the Jams,
- the Clash – London Calling (voor alle nummers behalve London Calling)
- the Sonics – Here are the Sonics & Boom.
- The Misfits – Collection II
- The Briefs – Steal Yer Heart
- The Four Seasons Story. Waarschijnlijk mijn grootste aanwinst. Vol met hits voor maar € 1,-. Overgevlogen vanuit de V mf’ing S. Elke cent waard.

De collectie breidt zich nu nog steeds redelijk rap uit. We spelen op veel plaatsen en komen veel bands tegen. Ik probeer op het geld te letten maar stiekem koop je toch weer een plaat van je zakgeld (niet tegen mam vertellen).
En nu is het moment daar! Een moment waarbij ik nooit had stilgestaan dat het er überhaupt kon zijn. Wijzelf op een plaat. De testdrukken zijn al binnen, één keer ter controle afgespeeld.
Daar blijft het voorlopig ook bij. Het volgende moment dat ik hem op ga zetten bewaar ik voor als ik 70+ ben. Dan ga ik hem schaamteloos draaien terwijl ik fijn, greekend*, op de bank lig te klagen over de jeugd die niets meer weet en platen vinyl noemt.
*) “Zeurend” omschrijft het gevoel nét niet.

Jesse van de Munckhof - Afterpartees