ZOMAAR EEN ELPEE…. door Sieb Kroeske
Dit is een verhaal over toeval (bestaat toeval wel??) en uit het leven gegrepen.
Het is juni 1972, toen ik mijn eerst stappen zette in het gebouw van zeezender Radio Veronica aan de Utrechtseweg in Hilversum. Ik was daar de eerste keer op uitnodiging van Ad Bouman en Lex Harding vanwege de 100ste uitzending van de Ad Bouman Top 10 (ABTT), die iedere maandagavond tussen 19 en 20u werd uitgezonden door Radio Veronica. Net als alle andere Veronica-programma’s werd dit van te voren opgenomen, waarna de banden (meestal Agfa-tapes) in grote grijze tonnen en voorzien van programma stickers (dag, uur en weeknummer) werden verpakt en dan vanuit Hilversum naar Scheveningen werden gebracht en dan via een bevoorradingsbootje naar het Veronica-schip op de Noordzee gevaren.
De jubileumuitzending van de ABTT (juni 1972) zorgde ervoor dat mijn vaste brief die wekelijks werd behandeld nu eens ‘live’ in de studio werd opgepakt en zo ontstond door die opname/uitzending een regelmatiger contact met ‘Hilversum’. Ondanks mijn school, vond ik excuses om regelmatig naar Hilversum te gaan om opnamen van de ABTT bij te wonen en tijdens één van die visites begin 1973 kwam ik Tineke tegen in de gang van het Veronica-pand. Ze wist uit een eerder gesprek dat ik een vaste luisteraar was van haar avondprogramma ‘Tineke’. Ze spreekt me aan, met de mededeling dat ik wat verzoekjes voor haar moet uitzoeken voor haar avondprogramma. Dat deed ik en bracht die bij haar. Ze begon te lachen, draaide de brieven om en liet zien dat er een kruis op stond. “Je hebt exact die brieven gekozen die ik zelf ook had uitgezocht”, vervolgend “Ik moet het ziekenhuis in en wil jij mijn avondprogramma overnemen, want je bent toch discjockey??”. …
En het volgende moment zit ik in één van de 5 radiostudios, midden in mijn droom. Een broekie van 18 jaar en je mag ineens bij ‘de grootste’ een dagelijks avondprogramma maken. Ineens krijg je van pluggers/promotors muziek overhandigd. Huh?? En nog gratis ook. Procol Harum (Grand hotel), Pink Floyd (Dark side of the moon – als primeur toen), Emerson Lake & Palmer, Electric Light Orchestra, Alice Cooper, Chicago, Eagles, Uriah Heep, Tangerine Dream, David Bowie, Roxy Music, Yes, Focus, Skylark, Moody Blues, Kayak, Led Zeppelin, The Who, Paul McCartney & Wings, The Collectors, Jethro Tull, etc. En ergens april/mei 1973 was daarin eens een proefpersing van een nieuwe artiest op een nieuw label, waarvan de plugger Ronnie Mol, me vertelde dat dat voor mijn programma een suggestie was. Ik luisteren, zoals ik altijd van te voren deed. De bio over dat album was summier: eerste LP, in een week of twee opgenomen, en… het album bevatte maar twee nummers, of eigenlijk maar één nummer: Tubular bells. De labelbaas van Virgin records, Richard Branson, had het aangedurfd om deze artiest een kans te geven. En dan nog wel een LP, geheel tegen de traditie van de toen gangbare popmuziek in. Een aantal stukjes uit ‘Tubular bells’ intrigeerden me en dat werd ook opgemerkt door Ad Bouman, die die stukjes muziek ging gebruiken in zijn ABTT en zo ging het balletje rollen. De enkele airplay bij Radio Veronica leverde veel reacties op van luisteraars, ik kreeg veel post daarover (ja, ouderwets brieven via de post). Zo ontstond een fenomeen. Ad maakte een edit van Tubular bells, dat ook bekend werd bij Mike Oldfield en Virgin, en verscheen zelfs als single in de VS. De rest is geschiedenis en Richard Branson bouwde met Virgin een imperium, mede dankzij het succes van deze millionseller (verkoop rond 17 miljoen exemplaren).
Over Sieb Kroeske; Sieb is radio-, music-, charts expert in Nederland en docent radiomanagement aan Hogeschool Inholland te Haarlem.
