Hans Zimmer & Junkie XL - Batman v Superman: Dawn of Justice
Door Edgar Kruize
De meningen over de nieuwe Batman v Superman-film zijn op alle fronten verdeeld. Is het nu een goede film? Of is het een verhaaltechnische bende? Mijns inziens is het een beetje van beide. De soundtrack dan? Ik vind ‘m perfect werken in de film. Anderen blijken het daar minder over eens. Zo zie je maar, smaken verschillen. De release van de muziek als een kloeke 3LP-set deed mij in ieder geval opveren.
Al moet ook direct gezegd worden – en dat is altijd het geval bij soundtracks uiteraard – dat het hier een muzikaal werkstuk betreft dat meer tot zijn recht komt in een ondersteunende rol. Zonder de beelden valt er echter genoeg te genieten van deze eerste échte samenwerking tussen soundtracklegende Hans Zimmer en de Nederlandse Tom Holkenborg, alias Junkie XL. De twee hebben vaker samen onderdelen van scores voor films gedaan (onder meer bij Batman v Superman-voorganger Man Of Steel) maar ditmaal zijn hun bijdragen dusdanig evenredig dat ze beiden op de cover vermeld staan.
Naar verluidt was de verdeling dusdanig dat Zimmer de Superman-score voor zijn rekening nam en Junkie XL voornamelijk met Batman bezig was. De film bouwt echter toe naar een climax en dus zit daar ook veel overlap tussen. Muzikaal zitten er ook nog wat verwijzingen naar de vorige film, bijvoorbeeld in de track Their War Here, die in de film de gebeurtenissen uit Man Of Steel door de ogen van Bruce Wayne/Batman laat zien. Hierin hoor je opnieuw opgenomen en gearrangeerde segmenten die teruggrijpen op het thema uit die vorige film. Dat gebeurt eveneens in het majestueuze This Is My World tegen het einde. Ditmaal echter met meer nuance er in verwerkt. Andere tracks staan los van de titelfiguren, zoals het duistere en enigszins maniakaal aanvoelende The Red Capes Are Coming, dat de themamuziek voor snoodaard Lex Luthor is in de film. Het is een stuk muziek dat niet heel lekker wegluistert (is ook niet de bedoeling) maar in alle interne tumult die het met name door het waanzin verbeeldende pianospel veroorzaakt wel enorm intrigeert, juist ook omdat het onderliggende thema vaker wordt gebruikt in de soundtrack.
Intrigeren doet ook Do You Bleed?, een track waarbinnen geluidslaag op geluidslaag wordt gemetseld, maar waarbinnen de apotheose heel bewust achterwege wordt gehouden. Het doet de luisteraar wiebelen op de stoel. Die apotheose komt vervolgens in het bombastische en gedurende 8 minuten alle kanten op schietende Black and Blue, dat het geluidsbed is waarop in de film Batman en Superman het gevecht met elkaar aangaan. Het is zeker geen track die iedereen zal bekoren, maar de dynamiek in de opbouw, het dwingende ritme ergens halverwege en de verstilde verslagenheid tegen het einde maken het een adembenemende luistertrip. Opvallend is dat muzikaal het thema van superheldin Wonder Woman, die in de laatste acte van de film opduikt, een van de meest memorabele stukken is. Het opzwepende en met verstoorde Arabische klanken voortrazende Is She With You? is een van de hoogtepunten op de soundtrack en brengt lucht in een verder behoorlijk zwaar werkstuk waar je echt even je tanden in moet zetten om er optimaal van te kunnen genieten.
Over het vinyl:
Zelfs al heb je geen platenspeler (foei!) is dit een release die je zou kopen alleen om hoe deze er uitziet. Uitgebracht op het At The Movies sublabel van Music On Vinyl, in samenwerking met Sony Classical, is dit een pakketje waar helemaal niets mis mee is. Waar sommige Music On Vinyl-releases nog weleens last hebben van een te slappe kaft of niet 100 procent uit de verf komend drukwerk, is hier geen enkele zwakte te bekennen. Deze release komt in een prachtig uitgevoerde ‘tri-fold’-hoes met haarscherpe beelden en tekst. Hierin zitten drie plakken vinyl. Een gelimiteerde editie in de kleuren rood, blauw zwart, de reguliere versie heeft drie zwarte schijven. De zesde plaatkant bevat een ‘echt’ die in het vinyl is gekrast van de twee hoofdpersonen uit de film. Verder zit er in het drieluik een poster verpakt en een sheet met liner-notes. Prachtig verzorgd en daardoor al elke cent waard ook zonder dat je een noot van het werk van Zimmer en Junkie XL hebt gehoord.