Peter Gabriel – 4 (Security)
Door Dick Hovenga
Het vierde soloalbum van Peter Gabriel, simpelweg ‘4’getiteld maar door de opvallende hoes ook wel ‘Scratch’ genoemd, kan na het overweldigende ‘3’ wederom als een meesterwerk betiteld worden.
Op ‘4’ trok Gabriel, met vrijwel dezelfde muzikanten als op ‘3’, de lijn die op dat album was ingezet ingenieus door. Het drumwerk van Jerry Marotta klinkt nog zwaarder en indrukwekkender. Het gitaarspel van David Rhodes is dan weer funky dan weer dreigend, eigenlijk net zoals Tony Levin zijn bas speelt. Larry Fast weet met zijn spel op de synthesizer exact de juiste kleur aan de rijke songs te geven. Gabriel zelf is niet alleen als componist maar vooral ook als zanger het onbetwiste middelpunt. Zong hij op ‘3’ al verbluffend goed op 4’ zingt hij met zoveel zelfvertrouwen, emotie en kracht dat hij met elke song je optimaal weet te raken.
‘4’ staat vooral bekend als het album waarop Gabriel de Fairlight computer gebruikte. Hij was naast Kate Bush (op The Dreaming) die andere grote muzikant die de Fairlight betrok in de opnames. De Fairlight is eigenlijk het eerste apparaat dat digitale sampling mogelijk maakte. De eerste single van het album, het super ritmische ‘Shock The Monkey’, liet de nieuwe en door Fairlight geaffecteerde Gabriel in volle glorie horen.
Een album openen met het majestueuze ‘The Rhythm Of The Heat’ en dan vervolgen met het overweldigende ‘San Jacinto’ is het optimale bewijs dat Peter Gabriel een geniale componist is. Het indrukwekkend opbouwende drumwerk van de openingstrack komt als een mokerslag binnen. ‘San Jacinto’ is ongelooflijk mooi in sfeer opgebouwd en de briljante climax sluit daar geniaal op aan. Niet raar dat beide songs vrijwel gelijk absolute hoogtepunten tijdens de concerten werden. Het daarop volgende, lekker catchy ‘I Have The Touch’ doorbreekt de sfeer op een prachtige manier waarna het ingenieuze en fijn lang uitgesponnen ‘The Family And The Fishing’ gelijk alweer net zoveel indruk maakt als de eerste twee songs.
Het reeds eerder genoemde ‘Shock The Monkey’ is dan weer de perfecte voorbode voor het wederom fantastisch opgebouwde ‘Lay Your Hands On Me’. Beginnend met een fascinerend xylofoon geluid ontvouwd zich een track die in emotie en spanning geen gelijke kent. Compleet met die immer indrukwekkende drumsound. ‘Wallflower’ is een ander hoogtepunt van het album. Gedreven op pianoklanken verhaalt Gabriel over een persoon, opgesloten in een gevangenis die niet wil toegeven aan het niet mogen uitspreken van eigen gedachten. Vanwege Gabriel’s grote interesse in de toen nog geldende apartheid in Zuid Afrika ( met de song ‘Biko’ van ‘3’ als ultiem muzikaal statement) werd door fans ‘Wallflower’ dikwijls gelinkt aan Nelson Mandela maar dit heeft hij zelf altijd ontkent. Met het indrukwekkende en lekker vol klinkende ‘Kiss of Life’ sluit het album geweldig af.
‘4’ betekende terecht de wereldwijde doorbraak van Peter Gabriel, mede door een daarop volgende wereldtour. De band waarmee hij zowel ‘3’ als ‘4’ maakte vergezelde hem daarbij. Het live album ‘Gabriel Plays’, welke een jaar na ‘4’ verscheen, is daarvan het klinkende bewijs. Alle songs van zijn vier voorgaande albums klinken daarop nog indrukwekkender. Vooral de songs waarbij de drums een prominente rol speelt zoals ‘San Jacinto’, ‘Lay Your Hands On Me’ en ‘Rhythm Of The Heat’, brengt het publiek in absolute extase.
Over het vinyl: Gabriels ‘4’ is, net als ‘1’, ‘2’ en ‘3’ uitgebracht op dubbelvinyl in de zogenaamde Half-Speed Remastered geluid en is op 45 toeren af te draaien. Geperst op lekker zwaar 180-grams vinyl laten de albums optimale geluidskwaliteit horen. Het vinyl werd geperst door de bekende Matt Colton bij Alchemy Mastering en gemasterd door Tony Cousins bij Metropolis. Alles werd gecoördineerd door de voor Peter Gabriel belangrijke sound engineer Richard Chappell. Juist door deze expertise in te schakelen klinkt de tweede Gabriel nu beter dan ooit. De vinyl edities zijn uitgevoerd in lekker dikke hoezen met het originele artwork.