Sons of Kemet – Lest We Forget What We Came Here To Do
Door Dick Hovenga
Dat het debuut van het Britse Sons Of Kemet een groot succes werd was redelijk onvoorspelbaar. Een band die met twee drummers, een tuba speler en een saxofonist speelt vind je dan ook niet vaak. Maar wat een verpletterende sound creëren die vier mannen toch.
Zoals we al snel kunnen vaststellen bij beluistering van het nieuwe album ‘Lest We Forget What We Came Here To Do’ is dat de sound die werd ingezet op hun debuut ‘Burn’ geëvolueerd is. Al net zo rijk in composities en sfeer als het onweerstaanbare debuut. Met de twee killer-drummers Seb Rochford (ook bekend van Polar Bear) en Tom Skinner heb je natuurlijk sowieso en geweldige basis. De machtige tuba van Oren Marshall klinkt daar overheen als de baken die het overweldigende saxspel van Shabaka Hutchings alle ruimte geeft.
Gelijk met albumopener ‘In Memory of Samir Awad’, met die heerlijk intense groove en geweldige blazers wordt de toon gezet voor een album dat zich moeiteloos kan meten met hun debuut. De vier muzikanten zijn nog beter op elkaar ingespeeld en de variatie in composities is nog rijker. De twee drummers lijken soms wel een heel drumorkest met een groots klinkend ritmepalet. De tuba zit zo heerlijk diep in de sound dat hij net zo goed als de pulserende bas klinkt. En Hutchings klinkt als de grootste saxheld van de Britse jazz. Wat een adembenemende tonen weet die man toch uit zijn sax te halen. Super avontuurlijk, gewaagd en soms lekker tegen de grenzen van de mogelijkheden aanspelend trekt hij Sons Of Kemet naar een bovenaards niveau.
Met composities als het knallende ‘Tiger’, het erg fraaie ‘Breadfruit’ en het van Afro Caribische ritmes voorziene ‘Afrofuturism’ blijft de band imponeren. Composities die zo goed en spannend in elkaar zitten dat je vol bewondering luistert maar tegelijkertijd niet stil kan blijven zitten. Maar dat geldt eigenlijk voor alle tracks van het album. Belangrijk ook zijn de gedachten die bij sommige composities op de achtergrond meespelen. Zo gaat het verhaal achter ‘In Memory of Samir Awad’ over een 11 jarige Palestijnse jongen die in een vuurzee van Israëlische militairen de dood vond. In ‘The Castle Of My Skin’ is een verwijzing naar het gelijknamige boek van de uit Barbados (naast Londen de verblijfplek van Hutchings) afkomstige schrijver George Lamming die verhaald over de post-koloniale identiteit. ‘The Long Night Of Octavia Butler’ is een ode aan deze Afrikaans-Amerikaanse sci-fi schrijver.
‘Lest We Forget What We Came Here To Do’ is het geweldige tweede album van het Britse Sons of Kemet en wederom een geweldige aanrader.
Over het vinyl: Het album is in een enkele hoes gestoken en op lekker dik en erg goed klinkend vinyl geperst. Een code om het album (+ de extra track ‘Breadfruit’) digitaal vast te leggen is bijgesloten.
Sons of Kemet –‘ Lest We Forget What We Came Here To Do’ (Naim Jazz)
