5X Favoriet Vinyl – Frank Bond (AlascA)

01-05-2015

Kleren maken misschien de man, maar je komt ook veel over iemand te weten door zijn of haar muzieksmaak te analyseren. Daarom presenteren we op deze plek elke vrijdag een boeiend persoon die over vijf van zijn of haar favoriete platen vertelt.

Zanger-gitarist Frank Bond is er met zijn folk/rockband AlascA op gebrand om een ander geluid uit Volendam te laten horen dan de palingsound. Met het onlangs uitgebrachte album Prospero lukt dat heel goed. Hij vertelt over de vijf platen die het meest voor hem hebben betekend of die hij het vaakst heeft gedraaid. En inderdaad, BZN, Jan Smit en Nick & Simon zien we er niet in terug.

1. ELO - Eldorado

“Hier startte voor mij op jonge leeftijd mijn LP-verzamelwoede. Dit was de beste plaat uit mijn moeders collectie. De magie spatte er vanaf, de teksten (hoewel cliché) betoverden me en de opzwepende symfonische thema’s spraken me aan. Nog steeds koester ik de punten waar de naald vastloopt. Het beste wat Jeff Lynne heeft gemaakt naar mijn mening.”

2. Jeff Wayne’s War Of The Worlds

“Als klein kind was ik gefascineerd door dit album. Het was de meest tot de verbeelding sprekende plaat uit m’n ooms collectie en jaren later gaf hij hem aan mij. Toen had ik het album al lang gecheckt en wist ik al dat de hoes perfect de inhoud weerspiegelt. Een onvergetelijk episch album.”

3. Tim Buckley - Happy Sad

“Dit is een juweel. Van z’n vroegste troubadourmateriaal tot aan zijn laatste snik, Tim Buckley zingt voor iedereen die zich verloren voelt. Zijn eerste albums zijn me het dierbaarst, maar ik kocht Happy Sad op vinyl en het nam me mee naar muzikale plekken die ik eerder nooit begreep.”

4. Paul Siebel - Jack-Knife Gypsy

“Ik ontdek en koop het liefst oprecht talent dat onbegrijpelijk genoeg obscuur is gebleven. Dit was de grootste schat in wat zakken LP’s die mijn vriendin had weten te redden. In deze tijden van songwriterwedstrijden en droeve exploitaties van het singer-songwritergenre als mode-item blijft de authentieke Paul Siebel een licht in de duisternis.”

5. The Doors - Waiting for the Sun

“Onterecht miskend album. Mellow misschien, maar ook divers en ‘clever’. Door Jim Morrisons gedrag wordt nogal eens vergeten dat hij een geniaal vocaal performer was. Dit is het album waarop zijn fenomenale stem het meest tot zijn recht komt en waarop hij, Densmore, Manzarek en Krieger met gedurfde, subtiele songwriting een zeldzaam weemoedige sfeer creëren.”